I took all my courage to share my chaotic Burias-Masbate trip. By the Travelling Kats.
(1) late silang dumating sa Shell Ayala. Nagulat ako sa dami ng tao akala ko fieldtrip.
(2) Walang wiper yung salamin ng bus! Sobrang delikado!
(3) Mainit at masikip yung bus.
(4) Organizer instructed us to pack light. Kaya dumating yung time na kahit jacket wala kaming dala. She even have an illustration on how we should pack our clothes. Dumating yung point na super ginaw na sa lugar at nagkakasakit na yung iba.
(3) she advised us to bring 6liters of drinking water at sumunod kami. In the end na stranded kami at mabilis na ubos ang tubig. Atleast 8 glasses of water ang kailangan ng tao sa isang araw. Just do the math.
(4) yung comfort room! Madumi na may bayad pa. 5php ihi and 10php for poop. Yung water kinukuha sa dagat. ilang beses ba dapat gumamit ng cr ang isang tao.
(5) Food service is like your a prisoner waiting for your turn. Yung mga taga sandok yung mga jail warden.
(6) Okay naman yung lasa. But I skipped a meal napansin ko iba ung texture nung kanin inamoy ko malapit na sya mapanis. Fried rice sya ulam ham.
(7) Sunday night sobrang lamig. Akala ko may bagyo kasi ang lakas ng hangin at may tubig na kasama. Hindi kami nakatulog ng mga kasama ko sa tent.
(8) We negotiated to a local hayaan kami mag stay sa cottage. That’s the time I’m asking for help.
(9) yung supplies na pinadala ng from San Pascual nakadisplay po para ibenta. Di mo alam kung sinong pagkakatiwalaan mo. Wala pong karating na tulong sa amin.
(10) Yung group ng travelling kats di naka register!!!! 28 lang ang alam nilang bilang ng tourist sa don. In fact 100 plus kami nasa island… Part 1 palang to.
Part 2.
(11) I’m asking for help sa tulong ng DIY group. I didn’t sleep all night. Marami ang nagbigay ng tulong at contacts. Some PM me. Pero may mga nag tip kay Kat that night nag post din sya
(12) Nabasa ko yung screenshot ni Kath na okay na okay “daw” sila. Na may food supply at fresh water. Oo may food unlimited Pusit. Nasobrang over pricing sisingilin nya pa kami ng additional 200. Utang na loob pa namin na may kakainin kaming pusit ilang beses na namin ulam.
(13) Monday night nagplano yung group namin umalis. That night nakausap ko yung coast guard.
(14) lumabas ako ng cottage to talk to other people na di kasali sa travelling kats I asked for help. May sakit na 2 kasama ko. Finally pumayag yung local na makaalis yung 4 nakasama ko. Leap of faith. Dahil that time mas malakas na yung gale warning. Naiwan kaming pito.
(15) I’m starting to negotiate sa ibang bangkero with ate Shella. Di kami pinayagan ni dodong na makaalis. May contact sya sa coastguard. He is pissed when I told him na aalis yung 28 pax. Lalapitan pa nya. Pero nung narinig nya yung word na navy natigilan sya.
(16) nagmeeting kami with the other group na may contact sa navy pumayag sila isabay kaming pito. Sobrang nagpapasamalat ako sa kanila. Lalo na kay kuya na nag offer ng tulong nuong nakita nyang takbo ang ng takbo sa labas ng cottage.
(17) dumating yung navy at pinauna yung 28 pax na nag contact sa kanila. When someone asked about our group seven kami na hinayaan nilang sumama sa kanila. Yung mga nasa group ni Kat immediately raised their hands! And kat is there!
(18) second batch kaming sumakay sa rubber boat. Co DIY din ang nakatulong sa amin. She gave us the paper para maregister sa navy ung names namin.
(19) May nag pm sa kin asking for the navy’s number yung general ibibigay daw kay kat. I didn’t reply wala ng signal. I asked one of the crew na balikan yung mga naiwanan. (20) nakarating kami sa san pascual. Nagrent ng hotel.. wait for. Part. 3
Last Chapter.
(21) Nasa San Pascual na kami yung apat na kasama ko na nauna umalis nagstay sila sa Hotel kumuha sila ng tatlo rooms. Akala namin bukas pa kami makakahanap ng boat going to Pasacao.
(22) Nakatulog ako around 5 pm ginigising ako ng mga kasamahan ko. May pulong sa baba. They told me na hindi kami makakaalis dahil yung navy vessel limited lang sa 70 pax. Nakita ko yung mga naiwan sa island kasama si Kath nangunguna pa sya don.
(23) lumapit ako sa babae na taga tourism at kinuha ko yung papel nilista ko lahat ng names ng 10 kong kasama. That time I’m starting to break down. Kakatawag lang ng nanay ko she’s angry. Di ko na alam gagawin ko. I cried. Sobrang stressful ng araw na yon. Nuong oras na yon I became selfish. Ayokong makuha nila slots ng mga kasama ko. We deserve it I worked hard for it. Tapos kukunin lang ng iba.
(24) pinaglaban kami nung 28 pax at 16 pax na group that they want us to join the navy vessel. Kaya nakasama kami.
(25) one of my friend confronted Kat She’s a lawyer at we are planning to take legal action. Naawa ako sa kanya pero mas naawa ako sa sarili ko at sa mga taong dinala nya don. If you can send 90 pax there be responsible to bring them back safely. Buhay ang pinag uusapan dito.
Di po ako sasagot sa comments. This is my version of truth.
Disclaimer: These are the statement posted by one of the unfortunate traveler who were stranded in Burias-Masbate Trip facilitated by a local travel organizer. For her safety and privacy, we hid his name and profile picture.
You must be logged in to post a comment.